ร้านชูซิ ที่เราตามไปกินจากหนังสือ วัตถุดิบส่งตรงจากตลาดปลาซึคิจิ เป็นการกินซูชิที่ awkward ที่สุดในชีวิต เพราะสื่อสารกันไม่เข้าใจ จากินอาไรก็พูดไม่รู้เรื่อง จาขอน้ำแข็งทีนี่ ทำเอาเหนื่อย แต่วันที่ไปโชคดีเป็นวันที่ทางร้านมีโปรโมชั่นพอดี รู้สึกว่าจะเดือนละครั้ง ประมาณว่าต้องเป็นวันที่ 7 ของแต่ละเดือนเท่านั้น อะไรประมาณนี้ ก็พอดีวันที่ไปเป็นวันที่ 7 พอดี แบบไม่ได้วางแผนไปก่อน บังเอิญมากมาย ก็เลยได้กินโปรโมชั่น มากิทั้งร้านราคาอันละ 100 เย็น woo-hoo!!
คุณลุงที่ร้านซูชิ ใจดีมากเลย พูดกันไม่รู้เรื่องแต่ก็พยายามเข้าใจสุดฤทธิ๊ แกแอบล้อที่เราทำท่าเหนื่อย เพราะไม่รู้ว่าจะพูดยังงัย เป็นการกินซูชิที่เหนื่อยมากเลยทีเดียว แต่อร่อยคุ้มค่า เราลองซูชิไปหลายหน้าเลยนี่ขนาดพูดไม่เรื่องนะเนี่ย!!!
นี่ข้าวหน้าเนื้อที่ร้านยาชิโนย่า เค้าว่า salary man ที่ญี่ปุ่นต้องเคยมากินอย่างน้อยคนละ 1 ครั้ง อร่อย ราคาก็สบายกระเป๋าสตางค์ ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะประมาณ 550 เยน หรือถ้าจะสั่งเป็นเซต ก็ 800 กว่าเยน
อันนี้อะไรไม่รู้อ่ะ แต่น่ากินมากมาย หน้าตาเหมือนยากิโซบะ แต่ใส่ไข่ต้มด้วย อืมม...yum!!
คือว่าเป็นผู้หญิงที่ชอบกิน ทาโกะยากิ ที่สุดในโลก 55++พอเห็นของต้นฉบับวางขายอยู่ เราจึงรีบกระโดดหาเป้าหมายทันที เราว่าแป้งทาโกะยากิที่ญี่ปุ่นไม่เหมือนเมืองไทยอ่ะ มันนุ่มกว่ากันเยอะเลย แล้วดูนะ ทำใหม่ ราดซอสสดๆ โอ้ว......สวรรค์ :D
โซบะนะอันนี้เราว่า หมายหมั้นปั้นมือว่า ว่าต้องทงคัตสึ แน่ๆ แต่คืออ่านไม่ออกไง ก็ต้องใช้วิธีดูรูปจากหน้าร้าน แล้วก็ไปเทียบตัวหนังสือกับตู้กด แล้วก็อืมมมม...หมายหมั้นว่าคงจะเป็นโซบะหมูทอดที่อร่อยมากๆ แต่ว่ามันไม่ใช่นะ มันเป็นมันบดชุบแป้ง เออะ คือ อ้าวเหรอ !?! คือว่ามันก็อร่อยนะ แต่เราอยากกิน หมูทอด ฮือ.. ฮือ.. ฮือ..
No comments:
Post a Comment