Thursday, October 30, 2008
Monday, October 27, 2008
เขียนถึงญี่ปุ่น--ปราบดา หยุ่น
"Lost on the Beach in the Last Translation Samurai" --คิดได้ไงเนี่ย เก๋กู๊ดมากๆ
"ความสำคัญของการเดินทางคือสิ่งที่ได้เห็นเมื่อออกจากห้อง ห้องมีไว้สำหรับหลับพักตาและเติมพลัง"--
totally agree!!
ข้างหลังภาพ Behind The Painting,the musical
ไปดูมาจนได้นะ ละครเวที ข้างหลังภาพ นึกว่าจะพลาดซะแล้ว ทำท่าจะชวดไปหลายทีแล้ว นี่ก็พอดีทาง Scenario เค้าเพิ่มรอบ ก็เลยมีโอกาสได้ไปดู
Saturday, October 25, 2008
Wednesday, October 22, 2008
ปารีส 0 องศา
"....นายนิรนามคนนี้
ฉันสบตาเขาในกระจกรถไฟ ขณะที่เรามองทอดสายนาออกไปทางหน้าต่างขณะที่กระจกปิดอยู่ เราเห็นเงาซึ่งกันและกัน เขาจ้องฉัน และฉันก็จ้องเขา
ฉันไม่คิดจะหลบสายตา เพราะคิดว่าเขาอาจจะมองข้างนอกอยู่ บางทีกระจกอาจสะท้อนมุมผิดเพี้ยนไป ฉันจึงจ้องลึกลงไปในสายตของเขาอย่างดำดิ่ง
และเขาก็ไม่หลบสายตา เรามองซึ่งกันและกันนิ่ง เนิ่นนาน
มันไม่ใช่แรงดึงดูด ความบังเอิญ หรือว่าสิ่งใด แต่เป็นการสบตาที่ลืมไม่ลง
แต่ที่สุดแล้วก็คงเป็นแค่เรื่องปกติธรรมดาๆของนักท่องเที่ยว ที่จะสบตากันโดยบังเอิญให้ใจเต้นโครมคราม และก็ต้องตัดสินใจแจย่างรีบด่วนว่า
จะละสายตาเมื่อไร ควรจะพยายามสบตากันอีกครั้งหรือไม่ และถ้าทำไปแล้วจะได้อะไร นอกจากทิ้งหัวใจไว้กับคนแปลกหน้า
พระเจ้า ! อย่าเล่นตลกับนักเดินทางได้ไหม"
คุ้นๆมั้ย ? เหมือนกับเคยเกิดขึ้นตอนนั่งรถไฟจากเวียนนา ไป Salzburg
Subscribe to:
Posts (Atom)